دُختر
از ریشه « دوغ » است که در میان مردمان آریایی به معنی« شیر « بوده و
ریشه واژهی دختر « دوغ دَر » بوده به معنی « شیر دوش » زیرا در جامعه کهن
ایران باستان کار اصلی او شیر دوشیدن بود .
معنی
واژه های دختر و پسر برگرفته از ایران باستان مرد از مُردن است . زیرا
زایندگی ندارد .مرگ نیز با مرد هم ریشه است. زَن از زادن است و زِندگی نیز
از زن است .
به
نوشته البرزنیوز، دُختر از ریشه « دوغ » است که در میان مردمان آریایی به
معنی« شیر « بوده و ریشه واژهی دختر « دوغ دَر » بوده به معنی « شیر دوش
» زیرا در جامعه کهن ایران باستان کار اصلی او شیر دوشیدن بود .
به
daughter در انگلیسی توجه کنید. واژه daughter نیز همین دختر است gh در
انگلیس کهن تلفظی مانند تلفظ آلمانی آن داشته و « خ » گفته می شده. در
اوستا این واژه به صورت دوغْــذَر doogh thar و در پهلوی دوخت آمده است.
دوغدر در اثر فرسایش کلمه به دختر تبدیل شد.
اما
پسر ، « پوسْتْ دَر » بوده . کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و
آنان چنین نامیده شدند. پوست در، به پسر تبدیل شده است .در پارسی باستان
puthar پوثرَ و در پهلوی پوسَـر و پوهر و در هند باستان پسورَ است
در
بسیاری از گویشهای کردی از جمله کردی پهلوی ( فَیلی ) هنوز پسوند « دَر »
به کار می رود . مانند « نان دَر » که به معنی « کسی است که وظیفهی غذا
دادن به خانواده و اطرافیانش را بر عهده دارد .»
حرف
« پـِ » در « پدر » از پاییدن است . پدر یعنی پاینده کسی که میپاید . کسی
که مراقب خانوادهاش است و آنان را میپاید .پدر در اصل پایدر یا پادر
بوده است. جالب است که تلفظ « فادر » در انگلیسی بیشتر به « پادَر » شبیه
است تا تلفظ «پدر» !
خواهر
( خواهَر ) از ریشه «خواه » است یعنی آنکه خواهان خانواده و آسایش آن است.
خواه + ــَر یا ــار . در اوستا خواهر به صورت خْـوَنگْهَر آمده است .
بَرادر نیز در اصل بَرا + در است . یعنی کسی که برای ما کار انجام میدهد. یعنی کار انجامدهنده برای ما و برای آسایش ما .
« مادر » یعنی « پدید آورندهی ما » .